αυτό το ηφαίστειο ,που έχεις για καρδιά
λάβα καυτή αναβλύζει
έκρηξη ετοιμάζει
θα ραγίσουν κόκαλα και θα ναι τα δικά σου....
Θά πονέσει η καρδιά καί θά είναι η δικιά σου.....
στάχτη θα γίνεις
πάρτο απόφαση
ετοιμάσου.....
απ'όλους μπορείς να κρυφτείς,από τον εαυτό σου,όμως ;;;
θα ραγίσουν κόκαλα
εσύ τα κρύβεις...
νομίζεις...
αλλά από ποιόν;
ξαναγυρίζεις κι όλο σκαλίζεις το παρελθόν
θες να ξεχάσεις λες,
απλά να θάψεις,
ναι, αλλά ποιόν;
στον εαυτό σου ,κάτι δικό σου ,ένα μυστικό ;;
ντρέπεσαι...
κρύβεσαι....
αδιάφορα σφυρίζεις...
λες τα ξεπέρασες....
μα απλά τα κουκουλώνεις....
γράφεις στιχάκια,....
δήθεν πως τα εκτονώνεις....
δεν με γελάς εμένα, δεν με κοροϊδεύεις
την υστερία την κρυφή σου εκπαιδεύεις
να ησυχάζει....
να κοιμάται...
αφού φοβάται....
αυτό το ηφαίστειο ,που έχεις για καρδιά
λάβα καυτή αναβλύζει
έκρηξη ετοιμάζει
θα ραγίσουν κόκαλα και θα ναι τα δικά σου
στάχτη θα γίνεις
πάρτο απόφαση
καί οταν η σκόνη σου θά αιωρείται..
θά θές νά τήν μαζέψω γιά νά ξανα-αρχίσεις..
Θά πονέσει η καρδιά καί θά είναι η δικιά σου....
εγώ θά έχω φύγει ..
ετοιμάσου " ...
λάβα καυτή αναβλύζει
έκρηξη ετοιμάζει
θα ραγίσουν κόκαλα και θα ναι τα δικά σου....
Θά πονέσει η καρδιά καί θά είναι η δικιά σου.....
στάχτη θα γίνεις
πάρτο απόφαση
ετοιμάσου.....
απ'όλους μπορείς να κρυφτείς,από τον εαυτό σου,όμως ;;;
θα ραγίσουν κόκαλα
εσύ τα κρύβεις...
νομίζεις...
αλλά από ποιόν;
ξαναγυρίζεις κι όλο σκαλίζεις το παρελθόν
θες να ξεχάσεις λες,
απλά να θάψεις,
ναι, αλλά ποιόν;
στον εαυτό σου ,κάτι δικό σου ,ένα μυστικό ;;
ντρέπεσαι...
κρύβεσαι....
αδιάφορα σφυρίζεις...
λες τα ξεπέρασες....
μα απλά τα κουκουλώνεις....
γράφεις στιχάκια,....
δήθεν πως τα εκτονώνεις....
δεν με γελάς εμένα, δεν με κοροϊδεύεις
την υστερία την κρυφή σου εκπαιδεύεις
να ησυχάζει....
να κοιμάται...
αφού φοβάται....
αυτό το ηφαίστειο ,που έχεις για καρδιά
λάβα καυτή αναβλύζει
έκρηξη ετοιμάζει
θα ραγίσουν κόκαλα και θα ναι τα δικά σου
στάχτη θα γίνεις
πάρτο απόφαση
καί οταν η σκόνη σου θά αιωρείται..
θά θές νά τήν μαζέψω γιά νά ξανα-αρχίσεις..
Θά πονέσει η καρδιά καί θά είναι η δικιά σου....
εγώ θά έχω φύγει ..
ετοιμάσου " ...
Αφιερωμένο εξαιρετικά στήν "Αυλαία " τού αγαπημένου μου Ιανού ..
διαβάζωντας τήν τελευταία ανάρτηση του , μού έδωσε τήν έμπνευση
νά γράψω ένα αρκετά "σκληρό "καί δυνατό θά έλεγα ποίημα ..γιά τίς
δυνατές εκείνες τίς αγάπες..πού μάς πονέσανε ..καί πού κάποτε
τίς ακολουθήσαμε ...
Επιστροφή στην αρχική σελίδα.
10 σχόλια:
Καλημέρα Alma Libre. Πράγματι δυνατό το ποίημα. Και επίκαιρο.
Πράγματι σκληρό μα δυνατό...ίσως γιατί έτσι είναι η αλήθεια....
Τα φιλιά μας....
Λόγια σκληρά, τα ανακάτεψα και βρήκα κομμάτια ευαισθησίας....τα ένωσα και αντίκρυσα μια "ψυχούλα" γεμάτη ζεστασιά!!
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΝΑΕΙ....ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΗ..
ΣΕ ΦΙΛΩ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΦΙΛΗ ΜΟΥ!
Εγω το ενέπνευσα αυτό;Πολύ χαίρομαι... :)
Έχει μια παράξενη και άγρια ομορφιά!!! Πολυ δυνατο!!! :))
Θα συμφωνησω με την Λουρδη...και για αλλη μια φορα τι ομορφα που γραφεις.Σου ευχομαι να εχεις ενα πολυ ομορφο ΣΚ γλυκεια μου...
Mporei na einai "sklhro" alla sigoura s aggizei....kai eidika otan einai logia pou bgainoun apo mesa s!!Mprabo s, grafeis kataplhktika!!!Kalo sas sabbatokuriako!!!
http://happythingsforhappypeople.blogspot.com/
"Θα πονέσει η καρδιά και θα είναι η δικιά μου" ίσως...
Θα έχω αγαπήσει όμως! Ίσως και να έχω αγαπηθεί. Δεν είναι μάταιο το "πέρασμα" από εδώ έτσι.
Να έχω να λέω ότι το κατάφερα. Να δωρίσω κάπου τον εαυτό μου...
ναι...σκληρό...
μαρουλοφιλενάδα μου, γιατί ε;
γιατί;
μα, τελικά όσο σκληρή η αλήθεια τόσο πιο ακέραια ψυχή φανερώνει...
ΑΡΓΩ ΛΙΓΑΚΙ ΤΙΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΕΣΤΩ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΩ ΝΕΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΓΙΑ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΟ ΕΝΟΣ ΚΑΛΟΥ ΜΗΝΑ ΧΩΡΙΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΕΣ ΑΛΛΑ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.
ΓΡΑΦΕΙΣ ΥΠΕΡΟΧΑ!!!!!!!!!
Δημοσίευση σχολίου