"Μη νοιάζεσαι αν σ ένα δρόμο περάσουν κι άλλοι , αφού πρώτα θά,χεις περάσει εσύ.
Αν χρειαστεί να τον ξαναπεράσεις , θα τον ξέρεις".

Αυτή η γωνιά αφιερώνεται
στήν μαμά μου Νίνα .



Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

Tό Καλύτερο Χριστουγεννιάτκο Δώρο ..

Χτές τό απόγευμα .. στό Super Market... Σέ μεγάλης αλυσίδας υποκατάστημα εδώ στήν γειτονιά μου καί αρκετά παγωμένη από το κρύο έξω ,τά αυτοκίνητα στόν δρόμο νά τρέχουν ..λές καί τά κυνηγάει ο χρόνος ,, εριχνε καί ενα ψιλό χιονόνερο ..μπαίνω .. παίρνω τό καροτσάκι μου καί αρχίζω νά τριγυρίζω στά ράφια .. χαρτάκι μέ λίστα δέν είχα γιατί μέσα στό μυαλό μου ήξερα ακριβώς τί θά πάρω ..

Τό πρώτο πράγμα πού μού έκανε εντύπωση ήταν τό οτι δέν είχε σχεδόν καθόλου κόσμο ..για παρασκευή απόγευμα καί μιά βδομάδα πρίν τά Xριστούγεννα η αλήθεια είναι οτι περίμενα περισσότερο κόσμο .. ( ε .. καλά σκέφτομαι από μέσα μου.. νωρίς είναι ,τήν άλλη βδομάδα θά πλακώσουν .. δέν μπορεί ..σάν λαός .. παρ ολη τήν κρίση .. τό στομαχάκι μας τό προσέχουμε) .. Τό δέυτερο πράγμα πού μού έκανε εντύπωση .. ηταν μία γιαγιά μέ ενα κοριτσάκι κατάξανθο μέ μπουκλίτσες, καί μέ τά ομορφότερα καστανά μάτια πού έχω δεί, θάταν 6-7 χρόνών .. τράβαγε τήν γιαγιά του από τό χέρι πρός τό ράφι μέ τά παιχνίδια .. εκείνη προσπαθούσε νά το πείσει μέ ένα "ένοχο" τρόπο .. οτι δέν θά πάρουνε παιχνίδι τώρα .. καί θά έρθουν άλλη φορά .... εκείνο όμως ............ συνέχιζε νά τήν τραβάει πρός τό ράφι .. (καί πώς νά πείσεις μιά παιδική ψυχούλα οτι δέν μπορείς νά τής πάρεις τώρα ένα παιχνίδι πού τόσο λαχταραει ???? πόσο δύσκολο άραγε νά είναι αυτό ??)

Τό τρίτο καί καί κυριότερο πράγμα πού μού έκανε εντύπωση ηταν οτι αυτό τό ξανθό αγγελουδάκι δέν μιλούσε ..ναί μόνο η γιαγιά του μιλούσε καί αυτό κούναγε τό κεφαλάκι του άλλοτε αρνητικά καί άλλοτε θετικά .... Δέν ήθελα νά τούς κάνω νά νιώσουν περίεργα .. καί έτσι μαζί μέ τό καρότσι μου άδειο ,πρός τό παρόν μίας καί δέν είχα βρεί αυτό πού ήθελα καί εγώ από τό ράφι μέ τά παιχνίδια γιά ένα βαφτιστήρι μου πού έχω ..( καί πού μού είχε δώσει συγκεκριμένη εντολή, χαχαχα..αχχχ αυτά τά βαφτιστήρια) προσπέρασα καί πήγα πιό κάτω στόν διάδρομο..

Ξαφνικά νιώθω κάτι νά μέ τραβάει από τό μπουφάν μου ...καί ταυτόχρονα ακούω τήν φωνή τής γιαγιάς "Σοφία έλα αμέσως εδώ.. καί μήν ενοχλείς τήν κυρία" τό ξανθό αγγελουδάκι συνέχιζε νά μέ τραβάει πρός τά πίσω στό συγεγκριμένο ράφι ..η γιαγιά του .. είχε αρχίσει νά κοκκινίζει επικίνδυνα .. "μήν ανυσηχείτε τής λέω δέν μέ ενοχλεί - ρωτάω τό αγγελουδάκι ..ποιό παιχνίδι θέλεις νά δούμε ?? καί εκεί ... μού απαντάει η γιαγιά .. δέν μιλάει .. έχασε καί τούς δυό γονείς του πέρσι σέ αυτοκινητιστικό δυστύχημα καί από τότε σταμάτησε νά μιλάει ... εγώ είμαι η γιαγιά της καί τήν μεγαλώνω μόνη μου .. έχασα καί τόν αντρα μου 6 μήνες μετά ..- κόπηκαν τά πόδια μου ..καί τά μάτια μου άρχισαν νά υγραίνωνται .. αλλά δέν ηθελα νά τό δείξω .. λέω λοιπόν στήν μικρή νά μού δείξει μέ νοήματα τί ακριβώς ήθελε από τό ράφι μέ τίς κούκλες καί τά υπόλοιπα παιχνίδια .. καί μού δείχνει μιά μεγάλη κούκλα πού κράταγε ένα μωράκι στήν αγκαλιά της .. Κατεβάζω τό κουτί καί τής τό δίνω . ισα -ίσα πού χώραγε στά παιδικά της χεράκια νά τό πιάσει .. τής λέω βάλτο μέσα στό καλάθι μου ... (αφού η γιαγιά κρατούσε τό γνωστό μικρό κόκκινο καλαθάκι).. μά μού λέει η γιαγιά .. Τί κάνετε ?? Τής ξαναλέω ,, μήν ανυσηχείτε .. η μικρή αναψοκοκκινισμένη μέ μιά λάμψη μέσα στά πανέμορφα καστανά ματάκια της , μέ κοίταζε σάν Νεραίδα βγαλμένη μέσα από παραμύθι ..( καί έτσι άρχισα νά νιώθω . δέν σάς τό κρύβω) ..

Τής λέω .. δείξε μου τί άλλο θέλεις ... καί μού δείχνει ένα σέτ μέ σύνεργα ζωγραφικής - μπλόκ .. χρωματιστά μολύβια- μπογιές - ... τής τά δίνω καί αρχίζει νά γελάει .. σχεδιάζωντας πάνω από τήν συσκευασία μέ τά δαχτυλάκια της ..γελάω καί εγώ μαζί της ..καμαρώνοντας σάν παγώνι .. χαχαχα,, μού δείχνει καί ένα βιβλίο .. "Τό Αλφαβητάρι τής πρώτης δημοτικού" τής τό δίνω αρχίζει νά τό ξεφυλίζει ..καί τά ματάκια λάμπουν ακόμα πιό πολύ .. η γιαγιά κοκκινίζει ακόμα πιό πολύ ... τής λέω τής μικρής βάλτα μέσα στό καρότσι ..καί προχορώντας πιό κάτω βλέπω έναν μεγάλο αρκούδο πού κρατάει μιά κόκκινη καρδούλα πού γράφει"I love you" τόν δίνω στήν μικρή καί τής λέω μέ νοήματα .. αυτό είναι δώρο από μένα ... 

Καί τότε τό μικρό ξανθό αγγελουδάκι μέ έκανε μιά αγκαλιά οσο μπορούσε νά ανοίξει τά μικρά της χεράκια.. Η πιό ομορφη ζεστή καί αληθινή αγκαλιά πού μού είχαν κάνει ποτέ ώς τώρα(εκτόςτής μαμάς μου) ..Η γιαγιά παρ ολο πού τά μάτια της τρέχαν ..καί αυτά λάμπανε .. ίσως οσο καί τής μικρής ..

Στό Ταμείο μετά μέ αγκαλίασαν καί οι δυό πάλι ..γιαγιά καί μικρή ..

Βγαίνοντας από τό Souper Mαρκετ ..κάθησα έξω .. στό πεζουλάκι ..κύταγα τά αυτοκίνητα στήν Κηφισίας καί μού φάνηκαν πώς δέν τρέχαν τόσο βιαστικά .. τό ψιλό χιονόνερο εξακολουθούσε νά πέφτει ..αλλά δέν κρύωνα .. τά μάτια μου τρέχανε ποτάμι δάκρυα χαράς ..

Τά δικά μου ψώνια .. μπορούσαν νά περιμένουν άλλη μέρα .. 



Αυτή η αγκαλιά  !!

Αυτό φίλοι μου ... ηταν γιά μένα .. τό Καλύτερο Χριστουγεννιάτκο Δώρο  ..

πού μού έκαναν φέτος . 

Καλές γιορτές σέ ολους..!! 

Επιστροφή στην αρχική σελίδα.

Διαβάστε περισσότερα...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...