"Μη νοιάζεσαι αν σ ένα δρόμο περάσουν κι άλλοι , αφού πρώτα θά,χεις περάσει εσύ.
Αν χρειαστεί να τον ξαναπεράσεις , θα τον ξέρεις".

Αυτή η γωνιά αφιερώνεται
στήν μαμά μου Νίνα .



Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

" Διαβολικό Μηχάνημα "

Διαβάζοντας τήν ανάρτηση τού Αγαπητού μου ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ σάς συστήνω ανεπιφύλακτα νά τήν διαβάσετε ... μού ήρθε στό μυαλό αυτό πού έπαθα πρίν από αρκετά χρόνια μέ τόν πρώτο μου Υπολογιστή ..Μιά αληθινή ιστορία λοιπόν μέ ....

" Πρίν αρκετά χρόνια εκείνο τό διάστημα είχα αρκετή δουλιά . καί έκανα μεταφράσεις καί έτσι έγραφα πολλές ώρες στόν Υπολογιστή . Κάποιο ωραίο απόγευμα (φανταστείτε μέχρι αυτό θυμάμαι .. χαχχαχαχά) .. ενώ είχα γράψει τό κειμενάκι μου στό word (πρόγραμμα επεξεργασίας κειμένου), λέω κάτσε νά κάνω ενα διάλειμμα νά φτιάξω καί καφέ ..

Φέυγω από τόν υπολογιστή , καί πάω στήν κουζίνα , γυρίζω μέ μιά κούπα αχνιστό καφέ , κάθομαι στόν υπολογιστή καί ανάβω καί ένα τσιγάρο,κοιτάω στήν οθόνη μέ τήν προυπόθεση νά συνεχίσω νά γράφω τό κείμενο μου .. Καί εδώ αρχίζουν ολα ... Εκεί πού είχα σταματήσει .. υπήρχαν 4 σειρές γραμμές μέ ...ιερογλυφικά ... δηλαδή ακαταλαβίστικα γράμματα τού τύπου .." YT%^KJUY*&@IU&* (*&987JUY%$7654 " ... χμμμ .. λέω θά πέρασε ο γάτος καί θά ανέβηκε στό πληκτρόλόγιο ....

Μαρκάρω τά ιερογλυφικά καί πατάω delete , συνεχίζω τήν πληκτρολόγηση .. τσάκ τσάκ τσάκ ..,περνάει κανένα 20 λεπτο .. κτυπάει τό τηλέφωνο , μού πιάνει τήν πάρλα μιά φίλη ,(δέν κοιτάω τήν οθόνη εντω μεταξύ όσο χαζολογάμε ), κλείνουμε μετά από κανένα 10 λεπτο , καί επιστρέφω στήν οθόνη μου ...

Εντρομη βλέπω ξανά τίς ιδιες 4 γραμμές "YT%^KJUY*&@IU&* (*&987JUY%$7654 " ... λέω δέν μπορεί .. ο γάτος κοιμάται στόν καναπέ στό σαλόνι, αλλά  γιά νά είμαι καί 100% σίγουρη πάω μέσα νά τό βεβαιώσω .. εκεί ήταν καί ουτε κάν μού έδωσε σημασία ..περίεργα πράγματα αρχίζουν νά ....... νά περνάνε από τό μυαλό μου ..λέω ο υπολογιστής μου τρελλάθηκε ?? η πρώτη σκέψη λέω ..μηπως είναι κανένας ιός ... αλλά εκείνη τήν μέρα δέν είχα μπεί καθόλου Ιντερνετ ..ξανακάνω τήν ιδια διαδικασία δηλαδή delete καί συνεχίζω , μέχρι τίς 9,30 τό βράδυ δέν είχε ξαναγίνει τίποτα .. μέ παίρνει τηλέφωνο ο Δημήτρης ( αίσθημα μου τρελλό τότε ...χχαχχαχα) καί μού λέει νά πάμε έξω νά τσιμπήσουμε τίποτα καί μετά γιά κανένα ποτάκι , ο καιρός ήταν καλός μήνας Μάρτιος, σχεδόν ανοιξιάτικες βραδυές , βγαίνουμε καί κατά τήν διάρκεια τής εξόδου μας , τού λέω " Τό pc μου τρελλάθηκε .. γράφει μόνο του κάτι  περίεργα  ιερογλυφικά "....

Η πρώτη αντίδραση .. γουρλώνει τά μάτια καί μετά βάζει τά γέλια καί αναφωνεί .. " Σοβαρέψου" .. βρέ σύ μιά χαρά σοβαρή είμαι (παράδοξο .. ..αλλά ας μήν τό κάνουμε θέμα επί τού παρόντος ).. σοβαρά τού ξαναλέω .. γράφει κάτι περίεργα πράματα ..οπως ηταν φυσιολογικό δέν μέ πιστευε .. ( αγόρι μου .. έλεγα από μέσα μου γέλα εσύ..αλλά η τύχη σου δουλέυει ...χαχαχαχχαχαχα )Εδώ θά πρέπει νά αναφέρω οτι η δουλιά του είναι Τεχνικός Υπολογιστών -Δικτύων καί Προγραμματιστής . Τέλως πάντων ,δέν τό συνέχισα ,σκεφτόμενη μέσα μου " κάτσε νά δούμε πώς θά εξελιχτεί η αυριανή μέρα ,λές καί μέ τήν αλλαγή τής μέρας θά εξορκιζόταν τό κακό .. χαχαχχαχα". Γυρίζωντας αργότερα τό βράδυ σπίτι, κοιτάω τήν οθόνη ..( είχα αφήσει επίτηδες τό κείμενο στήν μέση ..) καί .. " ω τού Θάυματος " βλέπω ενα ολόκληρο κατεβατό Ιερογλυφικά πάλι τού γνωστού τύπου πού έγραψα παραπάνω ..

Α α α α α α .. δέν θά μέ τρελλάνει εμένα τό μηχάνημα λέω από μέσα μου .. ο γάτος δέν υπήρχε περίπτωση .. είχα κλείσει τήν πόρτα τού γραφείου.. λοιπόν λέω .. θά κάνω τό εξής ...Θά σβήσω ολο τό κείμενο καί τό πρωί πού θά ξυπνήσω τό ξαναγράφω ... έτσι καί έκανα .. καί μετά έκλεισα καί τόν Υπολογιστή . Εν τω μεταξύ ολο τό βράδυ έβλεπα εφιάλτες ... Υπολογιστές μέ πόδια καί φονικά οπλα νά μέ κυνηγάνε .. Τήν ταινία " Ο σχιζοφρενής Υπολογιστής μέ τό πριόνι"  τήν έχετε δεί ????? Α α α α .. εξαιρετική ταινία  έιχε σαρώσει καί ολα τά βραβεία τής εποχής της . !!

Πρωί-πρωί ,μέ τήν αυγούλα χαρά θεού ...ξυπνάω ανοίγω υπολογιστή .. ολα μιά χαρά .. ανοίγω τό word... ολα μιά χαρά ... Χμμμμ .. βρέ μπάς καί ολα αυτά εχτές τά φαντάστηκα ??? ... ( χμμμ .. μήπως μού χρειάζεται καμιά επίσκεψη σέ ειδικό ??? λές ?? ) ... Από οτι θυμάμαι η Ζάντάρκ άκουγε φωνές ..εκεί πού δέν ηπήρχαν ..τότε δέν είχαν ανακαλυφθεί οί Υπολογιστές ....Ας πάω στήν κουζίνα νά φτιάξω καφέ .. (νά ανοίξουν καλά τά κατά τά άλλα υπέροχα ματάκια μου ...(χαχαχαχαχά).Επιστρέφω στόν υπολογιστή .. καί βγάζω μιά κραυγή ...... βλέπω μιά οθόνη γεμάτη μέ " YT%^KJUY*&@IU&* (*&987JUY%$7654 " από πάνω μέχρι κάτω ..!! Αρχίζω νά έχω πίεση .. τό αισθάνομαι .. Παίρνω τηλέφωνο τόν Δημήτρη καί τού λέω .. " Αμέσως έλα από εδώ νά δείς τόν Υπολογιστή καί μιλάω σοβαρά" . Αφού βάζει τά γέλια καί φυσικά εγώ εκνευρίζομαι ασύστολα .. μετά από μιά ώρα έρχεται .. μέ ρωτάει "δέν τά έγραψες εσύ γιά νά μού κάνεις πλάκα ??" σού φάινομαι νά σού κάνω πλάκα ?? απαντάω .. σού λέω ο υπολογιστής έχει τρελλαθεί .. Καλά λέει .. κάνει delete τό κείμενο , κλείνει τό μηχάνημα, τό ανοίγει ξανά καί μού λέει γράψε τό κείμενο σου τώρα πού είμαι εδώ ... Οκ τού λέω .. αρχίζω .. γράφω . γράφω ,γράφω,καί γράφω .. μιά χαρά ...ολα .. Αφαντο τό φάντασμα !!!... Ο Δημήτρης μέ κοιτάει περίεργα .. Αρχίζουν νά παίζουν τά νέυρα μου άσχημα .. εχουν περάσει ηδη 2 ώρες καί δέν εχει συμβεί τίποτα ..Μέ ένα υφος αναμφίβολου χαρακτηρισμού μέ κοιτάει καί μού λέει "ορίστε δέν συμβαίνει τίποτα" Εγώ είμαι στά πρόθυρα νευρικής κρίσης ...τέλως πάντων ...τού λέω "άντε καμάρι μου στή δουλιά σου καί άμα ξαναγίνει τίποτα τά ξαναλέμε "...Ολη η υπόλοιπη μέρα καί η νύχτα κύλησε χωρίς τήν εμφάνιση τού φαντάσματος ...!!Παρ ολα αυτά δέν έφυγε από τήν σκέψη μου..

Επόμενη μέρα ... τό πρωί ολα νορμάλ .. εγώ έγραφα τό κείμενο μου συνεχίζοντας τήν εργασία μου μέχρι τίς 11 ,, οπότε συνέβηκε τό εξής .. ξαφνικά μπροστά στά μάτια μου ο κέρσορας (τό βελάκι)αρχίζει νά κινείται από μόνο του καί νά γράφει ιερογλυφικά ...αφού γράφει μιά παράγραφο κάπου 10 γραμμές σταματάει .. καί μετά ξανά'αρχίζει .. αρχίζει νά μέ λούζει κρύος ιδρώτας ... εδώ σίγουρα υπάρχει ένα "πρόστυχο" σχέδιο εξόντωσης τής ψυχοπνευματικής μου υγείας .....

Συνεχίζεται μέ τό β μέρος

Επιστροφή στην αρχική σελίδα.

Διαβάστε περισσότερα...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...