"Κύκνειο άσμα"

Γιά τόν μουσικό ....

Άφησε απαλά την κιθάρα να ακουμπήσει πάνω στο μαλακό βελούδο της θήκης που μέχρι πριν λίγο χρησιμοποιούσε σαν υποπόδιο .Εβαλε το pc να ξαναπαίξει αυτό που μόλις έγραψε .Δοκίμασε να πιει λίγο από την ξεθυμασμένη μπύρα που ήταν μπροστά του αλλά μάλλον τον απογοήτευσε η γεύση και έτσι σηκώθηκε ,μετακίνησε από μπροστά του το χοντρό αντικαπνικο κερί που έκαιγε όση ώρα αυτός έγραφε την μουσική του .

Μετρημένα δυο βήματα και έφτασε στην κουζίνα που την χώριζε απ το δωμάτιο ένα μικρό πάσο. Τα ηχεία του pc παίζαν αυτό που έγραψε πριν από λίγο έπιασε ένα μπουκάλι Haig που βρήκε μπροστά του και το γύρισε να βάλει σε μια κούπα του καφέ ...δεν έπεσε σταγόνα ,το έφερε μπροστά στα μάτια του και το γύρισε στην μεριά του κεριού που έκαιγε ακομα . Άδειο . Κάτι μουρμούρισε μέσα απ τα δόντια του και έσκυψε στο κάτω ντουλάπι παραμέρισε κάτι μακαρόνια, έναν πουρέ, ένα πακέτο φρυγανιές , και το βρήκε .

"Τι κρατάω τις καβατζες αν είναι να τις πίνω μέσα σε δυο τρεις μέρες ;;" αναρωτήθηκε φωνακτα .Το άνοιξε έβγαλε ένα παγάκι απ το παλιό ψυγείο , έλειπε η πόρτα της κατάψυξης και είχε χαλάσει η ρύθμιση στο τέρμα ...όποτε ότι και να έβαζε εκεί μέσα γινόταν καταψυγμένο .

Το pc έπαιζε ακόμη εκανε σε μια στιγμή να πιάσει με το αριστερό χέρι μια νότα που δεν είχε παίξει ,έτσι , πάνω σε μια αόρατη κιθάρα έπαιζε πραγματικά αυτό που είχε στο μυαλο του ,στην πραγματικότητα ήταν ένας μέτριος ίσως και ποιο κάτω στην κλίμακα μουσικός .
Με την κούπα στο χέρι εκανε να γυρίσει μέχρι που είδε τον νεροχύτη "Θα σας πλύνω είπε στην στοίβα με ποτήρια και κούπες καφέ που περίμεναν υπομονετικά Ξανακάθισε μπροστά στο pc ήπιε μια γερή γουλιά απ την κούπα του και το ξανάβαλε να ακουστεί ,ταυτόχρονα λες και γύρναγε το μυαλο του σε αυτό που σκεφτόταν όταν έπαιζε ,άνοιξε λιγάκι τα ηχεία και άκουγε ,τίς νότες νά χορέυουν ερωτικά .......



Κούναγε το κεφάλι μερικές φορές , μια επιδοκιμασία ;;; Το ξανάβαλε μετά από λίγο και τεντώθηκε στην καρεκλά ανοίγοντας λίγο ακόμη τα ηχεία ,αυτή την φορά εκανε την δεύτερη φωνή σ αυτά που είχε τραγουδήσει πριν λίγο Κούνησε πάλι το κεφάλι.. Ναι ήταν καλό ίσως το καλύτερο που είχε γράψει ως τώρα ,και τα λόγια ..αχχ τά λόγια ..κόντευε να κλάψει με τα λόγια του. Το ξανάβαλε να παίξει ...

Ποιος ήταν αυτός σκέφτηκε που είχε πει ότι μόλις γράψω αυτό που πραγματικά σκέφτομαι πρέπει να εκλείψω μετά;;;; Ήταν όντως αυτό που είχε στο μυαλο του ούτε η νότα που πήγε πριν λίγο να πιάσει έλειπε ήταν εκεί απλά υπόβοσκε στους ηχούς. Το ξαναέβαλε να ξαναπαίξει και άρχισε να ασχολείται με το χοντρό αντικαπνικο κερι που πήρε να τελειώνει .

Θυμήθηκε την μανά του την συχωρεμένη και την φοβία που την έπιανε όταν παιδί αυτός πηγαίνοντας μαζί της στα νεκροταφεια , επαιζε με τα κερια και τα καντηλια των πεθαμενων . Παρολα αυτά ποτε δεν της άναψε ο ίδιος ένα κερί, καμία φορά αν πήγαινε στον τάφο της την κέρναγε ένα βαρύ γλυκό ελληνικό που λατρευε. Άλλωστε πάντα τα φοβόταν κεριά η ίδια ,αντίθετα από αυτόν που παθιαζόταν με την κίνηση της φλόγας τους.

Το Εβαλε να το ακούσει απ την αρχή ,άνοιξε ένα συνδετήρα και έτσι ακούγοντας την καλύτερη μουσική που έγραψε ποτέ άρχισε με αυτόν να σκαλίζει το φυτίλι στο κερί που έλιωνε πάνω στο πιάτο που το είχε βάλει .

Είχε τήν διάισθηση έξ άλλου .. οτι δύσκολα θά ξανάεγραφε πιά έτσι .. αφού η μούσα του είχε πετάξει πιά σέ αλλο κόσμο ..πώς θά έπαιζε λοιπόν η άρπα τού μυαλού του ... καί τί ηχο νά γράψει πιά ??? .

Έγειρε το κεφάλι του πάνω στο διπλωμένο χέρι του πάνω στο πληκτρολόγιο . Ενιωσε πολύ κουρασμένος ξαφνικά ...

Πίεσε το φυτίλι στο λιωμένο κερί δίνοντας του στιγμιαία μια δυνατή φλόγα .

Αντικαπνικο,???? ψιθύρησε ,γεμάτο καπνό είναι το δωμάτιο .

το φυτίλι έδωσε την τελευταία ικμάδα του φωτίζοντας στα γυάλινα πια μάτια του.....

και έσβησε…..



Επιστροφή στην αρχική σελίδα.